"Drogie dzieci, moje przyjście do was jest darem Ojca Niebieskiego. Przychodzę z Jego miłości, aby pomóc wam znaleźć drogę do prawdy, znaleźć drogę do mojego Syna. Przychodzę, by potwierdzić wam prawdę. Pragnę wam przypomnieć słowa mojego Syna. On wypowiadał słowa zbawienia dla całego świata. Słowa miłości dla wszystkich, miłości, którą potwierdził swoją ofiarą. Dziś wiele moich dzieci nie zna Go i nie chce Go poznać. Są obojętne. Z powodu ich obojętności moje serce cierpi boleśnie. Mój Syn od zawsze był w Ojcu. Rodząc się na ziemi, przyniósł boskość, a ode mnie otrzymał to, co ziemskie. Słowo przybyło do nas wszystkich. Do wszystkich dotarło światło, to światło, które przenika serca, opromienia, napełnia miłością i pociechą. Moje dzieci, mojego Syna mogą widzieć tylko ci, którzy Go kochają, gdyż jego Oblicze widać w duszach napełnionych miłością do Niego. A więc, drogie dzieci, moi apostołowie, posłuchajcie mnie. Wyrzeknijcie się próżności i egoizmu. Nie żyjcie wyłącznie sprawami ziemskimi, materialnymi. Kochajcie mojego Syna i czyńcie wszystko, aby inni widzieli Jego Oblicze poprzez waszą miłości do Niego. Ja pomogę wam poznawać Go coraz głębiej . Będę wam o Nim mówić. Dziękuję wam."
„Synod
zalecił «pomaganie wiernym we właściwym rozróżnianiu słowa Bożego i
objawień prywatnych», których rolą „nie jest (…) „uzupełnianie”
ostatecznego Objawienia Chrystusa, lecz pomaganie w pełniejszym
przeżywaniu go w jakiejś epoce historycznej”. Wartość objawień
prywatnych różni się zasadniczo od jedynego Objawienia publicznego: to
ostatnie wymaga naszej wiary; w nim bowiem ludzkimi słowami i za
pośrednictwem żywej wspólnoty Kościoła przemawia do nas sam Bóg.
Kryterium prawdziwości objawienia prywatnego jest jego ukierunkowanie ku
samemu Chrystusowi. Jeśli oddala nas ono od Niego, z pewnością nie
pochodzi od Ducha Świętego, który jest naszym przewodnikiem po
Ewangelii, a nie poza nią. Objawienie prywatne wspomaga wiarę i jest
wiarygodne właśnie przez to, że odsyła do jedynego Objawienia
publicznego. Stąd kościelna aprobata objawienia prywatnego zasadniczo
mówi, że dane przesłanie nie zawiera treści sprzecznych z wiarą i
dobrymi obyczajami; wolno je ogłosić, a wierni mogą przyjąć je w
roztropny sposób. Objawienie prywatne może wnieść nowe aspekty,
przyczynić się do powstania nowych form pobożności lub do pogłębienia
już istniejących. Może mieć ono pewien charakter prorocki (por. 1 Tes 5,
19-21) i skutecznie pomagać w lepszym rozumieniu i przeżywaniu
Ewangelii w obecnej epoce; dlatego nie należy go lekceważyć. Jest to
pomoc, którą otrzymujemy, ale nie mamy obowiązku z niej korzystać. W
każdym razie musi ono być pokarmem dla wiary, nadziei i miłości, które
są dla każdego niezmienną drogą zbawienia”.
Nie
jest naszą intencją autorytatywne orzekanie o prawdziwości i
autentyczności objawień w Medjugorie. To bowiem należy do kompetencji
władz kościelnych. Tę samą ostrożność, ale bez nieuzasadnionego
uprzedzenia, pragniemy zachować również w odniesieniu do orędzi. Decyzja
władz kościelnych jaka w przyszłości nastąpi będzie decyzją
obowiązującą nas wszystkich której się podporządkujemy.
Benedykt XVI, papież
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz