Drogie dzieci - wy, których kocha mój Syn, wy, których ja kocham niezmierzoną matczyną miłością, nie pozwólcie, by egoizm i miłość własna zapanowały nad światem. Nie pozwólcie, aby miłość i dobroć były w ukryciu. Wy, którzy jesteście kochani, którzy poznaliście miłość Mojego Syna, przypomnijcie sobie, że być kochanym oznacza kochać. Moje dzieci, miejcie wiarę. Kiedy macie wiarę, jesteście szczęśliwi i szerzycie pokój, wasza dusza promienieje blaskiem radości. W tej duszy jest Mój Syn. Kiedy się poświęcacie za wiarę, kiedy się poświęcacie za miłość, kiedy czynicie dobro bliźniemu, Mój Syn uśmiecha się w waszej duszy. Apostołowie mojej miłości, jako matka zwracam się do was, gromadzę was wokół siebie i pragnę prowadzić drogą miłości i wiary. Drogą, która prowadzi do Światłości świata. Jestem tu powodowana miłością, powodowana wiarą, ponieważ pragnę matczynym błogosławieństwem dać wam nadzieję i siłę na waszej drodze, ponieważ droga prowadząca do Mojego Syna nie jest łatwa. Jest na niej wiele wyrzeczeń, poświęceń, ofiar, wybaczania i wiele, wiele miłości, ale ta droga prowadzi ku pokojowi i szczęściu. Moje dzieci, nie wierzcie fałszywym głosom, które wam mówią o fałszywym sprawach, fałszywym blasku; wy, moje dzieci, wróćcie do Pisma. Patrzę na was z niezmierzoną miłością i objawiam się wam dzięki Bożej łasce. Moje dzieci, pójdźcie za mną. Niech wasza dusza promienieje blaskiem radości. Dziękuję wam.
Synod zalecił «pomaganie wiernym we właściwym rozróżnianiu słowa Bożego i objawień prywatnych», których rolą „nie jest (…) „uzupełnianie” ostatecznego Objawienia Chrystusa, lecz pomaganie w pełniejszym przeżywaniu go w jakiejś epoce historycznej”. Wartość objawień prywatnych różni się zasadniczo od jedynego Objawienia publicznego: to ostatnie wymaga naszej wiary; w nim bowiem ludzkimi słowami i za pośrednictwem żywej wspólnoty Kościoła przemawia do nas sam Bóg. Kryterium prawdziwości objawienia prywatnego jest jego ukierunkowanie ku samemu Chrystusowi. Jeśli oddala nas ono od Niego, z pewnością nie pochodzi od Ducha Świętego, który jest naszym przewodnikiem po Ewangelii, a nie poza nią. Objawienie prywatne wspomaga wiarę i jest wiarygodne właśnie przez to, że odsyła do jedynego Objawienia publicznego. Stąd kościelna aprobata objawienia prywatnego zasadniczo mówi, że dane przesłanie nie zawiera treści sprzecznych z wiarą i dobrymi obyczajami; wolno je ogłosić, a wierni mogą przyjąć je w roztropny sposób. Objawienie prywatne może wnieść nowe aspekty, przyczynić się do powstania nowych form pobożności lub do pogłębienia już istniejących. Może mieć ono pewien charakter prorocki (por. 1 Tes 5, 19-21) i skutecznie pomagać w lepszym rozumieniu i przeżywaniu Ewangelii w obecnej epoce; dlatego nie należy go lekceważyć. Jest to pomoc, którą otrzymujemy, ale nie mamy obowiązku z niej korzystać. W każdym razie musi ono być pokarmem dla wiary, nadziei i miłości, które są dla każdego niezmienną drogą zbawienia”.
Benedykt XVI, papież
Nie jest naszą intencją autorytatywne orzekanie o prawdziwości i autentyczności objawień w Medjugorie. To bowiem należy do kompetencji władz kościelnych. Tę samą ostrożność, ale bez nieuzasadnionego uprzedzenia, pragniemy zachować również w odniesieniu do orędzi. Decyzja władz kościelnych jaka w przyszłości nastąpi będzie decyzją obowiązującą nas wszystkich której się podporządkujemy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz