Zapraszamy wszystkich na dzień skupienia
Grupy Modlitewnej Dobra Nowina
w Swarzewie
w Dzień Dziecka :-) .... Bożego Dziecka
01.06.2013
Spotykamy się o godz. 9.00
u Misjonarzy Krwi Chrystusa w Swarzewie
"Wiara, a powołanie świeckich w Kościele"
u Misjonarzy Krwi Chrystusa w Swarzewie
"Wiara, a powołanie świeckich w Kościele"
w programie:
- wspólna modlitwa
- konferencje
- wspólna msza święta
- indywidualna Adoracja
- indywidualna Adoracja
- zastanowimy się co dalej...?
- wspólny posiłek
zakończymy Apelem Jasnogórskim o 21.00
Ofiara za obiad i kolację
Zapraszamy wszystkich !
Masz ochotę dobrze spędzić czas - przyjedź!
Tematy konferencji:
ks. Bogusław Witkowski , cpps
Skróty:
AK-
Ateneum Kapłańskie,
Włocławek 1909-
ChL-
Christifideles laici,
adhortacja posynodalna Jana Pawła II o powołaniu i misji świeckich
w Kościele i świecie 30.12.1988)
EN-
Evangelii nuntiandi,
adhortacja apostolska pp. Pawła VI o ewangelizacji w świecie
współczesnym (8.12.1975)
FC-
Familiaris Consortio,
adhortacja apostolska Jana Pawła II (1981)
JPII-
Jan Pawł II
LG-
Lumen
gentium
NE- Nowa
Ewangelizacja
OA-
Octogesima
adveniens,
List apostolski Pawła VI z okazji 80 rocznicy ogłoszenia encykliki
„Rerum novarum” (1971).
VAT II- Sobór
Watykański II, rozpoczął się w 1962 r.
Wstęp.
Ruch
2=Prąd=Inicjatywa
.W
19 w. były pewne prądy lub inicjatywy zbierania np. podpisów. I
takie działania nazywano ruchem.
I.
1- wsza teza.
Wszelkie Ruchy to dzieło Ducha św.
II.
2- ga teza.
Jest nowa wiosna Ruchów i Stowarzyszeń Kościelnych. Jest to
bogactwo w Kościele.
III.
1-wsza zasada towarzysząca wszystkim ruchom.
Głębsze
dążenie do świętości .(5
rodz. LG).
a.
U podstaw Założycieli ruchów nie jest założenie czegoś co jest
skostniałe.
b.
Pojawiają się w określonym momencie historii K-ła i jako
odpowiedź na znaki czasu.
IV.
Kryteria Ruchów Kościelnych (Co stanowi, że ruch jest ruchem?)
1.Zasadnicze
kryterium. Zakorzenienie
w Wierze Apostołów
(K-ła)
2.Pragnienie
życia apostolskiego(podjecie
konkretnych zadań(odbicie
wiary w działaniu)
3.Głoszenie
Słowa Bożego(nowa
ewangelizacja)
4.
Miłość
do K-ła,
nie walka , konkurencja ,nienawiść np. sekty.
5.Współpraca
z innymi ruchami.
Jest pokusa absolutyzowania swojego ruchu.
6.Współpraca
z K-łem lokalnym (parafią).
Hierarchia
powinna zawsze nadsłuchiwać co jest ważne w danym ruchu, nie od
razu negować, ale dodawać ducha. Zob. ChL (Chrystifidelis
Laici)
V.
Wg teologów są 4 elementy tworzące ruchy kościelne (Odnieść do
nas ?).
- Szczególny Charyzmat założycielski dar dla wspólnoty. Nie jest to osobisty dar. Jest to nowy sposób rozumienia Ewangelii i życia nią. Zob. Chiara Lubich. Dynamizm Założyciela.
- Osoba Założyciela. Spotkanie z założycielem wyzwala nowe siły życia Ewangelią. Sposób myślenia. Widzenia metod ewangelizacji. Potrafi nadać sposoby formacji. Założyciel ma coś z ojcostwa i macierzyństwa.
- Wymiar wspólnotowy działania. Nie chodzi o grupę ludzi adorujących siebie (chodzi o obecność Chrystusa pomiędzy nami).
- Szczególna relacja z papieżem. (Wymiar eklezjalny). Zrozumienie, że np. cele diecezjalne są ważniejsze od celów np. własnego ruchu. Uznanie eklezjalności.
VI.
Inne kryteria Ruchów:
1.
Założyciele i ruchy mają prowadzić do
zakorzenienia w wierze
Kła. Ma to być proces, nie Jednorazowa sprawa.
2.
Członkowie ruchów zawsze bazują na powołaniu
Sakramentu Chrztu
św. Ruchy rozwijają to powołanie. Chęć
naśladowania Chr. i świadectwo o Nim,
w ruchach to element b. istotny.
3.
Wielkie
znaczenie formacji.
Jasne wytyczne i czas na dojrzewanie w tym. Formacja wstępna,
zaawansowana i ciągła. (Spotkania Słowo Życia i Adoracje)
a.
Formacja
intelektualna (Konferencje)
b.
Formacja Ludzka( Życie Słowem Życia)
bycie człowiekiem.
c.
Formacja duchowa (dni skupienia, rekolekcje)
bycie Chrześcijaninem
d.
Formacja pastoralna.
Chodzi o to jak Ewangelię i nauczanie Kościoła wprowadzić w
życie? (Nasza
ewangelizacja indywidualna i wspólnotowa)
świadectwo życia, misje, Adoracje,
4.
Element powszechności w ruchach. Powszechne głoszenie ewangelii,
także dla niechrześcijan. Trzeba docenić olbrzymi potencjał
ruchów, ale trzeba zauważyć dojrzewanie ruchów. Ruchy
rozbijają skostnienie K-ła, dają nowy powiew Ducha św.
VII.
7 grzechów wspólnot
- Nawracanie innych a nie siebie. Najpierw formacja osobista. Lekarstwo na ten grzech to nawrócenie samego siebie. Stawanie w prawdzie samemu przy współ. Łasi Bożej.
- Rywalizacja, Lekarstwo to pokorna służba.
- Brak szczerości, nie zauważanie kryzysów i problemów. Podejmowanie i rozwiązywanie konfliktów w Wspólnocie. Kryzys może prowadzić do odnowienia. Przejrzystość b. ważna. Nie bać się stawiania pytań(Dialog).
- Szemranie za plecami. Zarówno b-pa, jak i członka ruchu. Lekarstwo to powiedzenie z miłością. Kanały podziemne nie prowadzące do rozwoju. Prawda powiedziana w miłości.
- Niejasne zasady i polecenia. Brak komunikacji. Niech się ktoś domyśli. Jasność zasad i poleceń. W mętnej wodzie diabeł igra.
- Zachowywanie urazów. Lekarstwo: Wybaczyć przed zachodem słońca.
- Święty spokój. Lekarstwo to otwieranie się na innych, nie zrażanie się w porażkach. „Biada mi gdybym nie głosił Ewangelii”.
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Zadanie:
Wymień 7 najważniejszych według ciebie kryteriów tworzących ruch
kościelny?
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Świeccy
ChL9 świeccy:
”są oni pełnoprawnymi członkami Kościoła objętymi jego
tajemnicą i obdarzonymi specyficznym powołaniem,
którego celem w sposób szczególny jest „szukanie
Królestwa Bożego zajmując się sprawami świeckimi i kierując
nimi po myśli Bożej”14.
„Pod nazwą świeckich — czytamy w Konstytucji Lumen
gentium — rozumie się tutaj wszystkich wiernych chrześcijan
nie będących członkami stanu kapłańskiego i stanu zakonnego
prawnie ustanowionego w Kościele, mianowicie wiernych chrześcijan,
którzy jako wcieleni przez chrzest w Chrystusa, ustanowieni jako Lud
Boży i uczynieni na swój sposób uczestnikami kapłańskiego,
prorockiego i królewskiego urzędu Chrystusowego, ze swej strony
sprawują właściwe całemu ludowi chrześcijańskiemu posłannictwo
w Kościele i w świecie”15.Już
Pius XII powiedział, że „wierni, a ściślej świeccy, zajmują
miejsce w pierwszych szeregach Kościoła. Dla nich Kościół
stanowi życiową zasadę ludzkiej społeczności. Dlatego to oni, i
przede wszystkim oni, winni uświadamiać sobie coraz wyraźniej nie
tylko to, że należą do Kościoła, ale że sami są Kościołem,
to znaczy wspólnotą wiernych żyjących na ziemi pod jednym
przewodnictwem Papieża, oraz pozostających z nim w łączności
Biskupów. Oni są Kościołem”16;
ChL15 świeccy „żyją (...) w świecie, to znaczy pośród
wszystkich razem i poszczególnych spraw i obowiązków świata, i w
zwyczajnych warunkach życia rodzinnego i społecznego, z których
niejako utkana jest ich egzystencja”34.
W tym świecie prowadzą też normalne życie, uczą się,
pracują, utrzymują ze sobą różnorakie kontakty: przyjacielskie,
społeczne, zawodowe, kulturalne itd. Sobór traktuje ich stan
nie jako zwykły fakt, zewnętrzny i środowiskowy, ale jako
rzeczywistość, która osiąga swój pełny sens w Jezusie
Chrystusie35.
Co więcej, stwierdza, że samo Słowo Wcielone „zechciało być
uczestnikiem ludzkiej społeczności. Jezus (...) uświęcał ludzkie
związki, w pierwszym rzędzie rodzinne, z których powstają
urządzenia społeczne. Zechciał prowadzić życie rzemieślnika,
właściwe dla jego czasu i kraju”36.W
ten oto sposób „świat” staje się polem i narzędziem
ludzi świeckich w realizacji ich chrześcijańskiego powołania,
sam bowiem przeznaczony jest na to, by wysławiać Boga Ojca w
Chrystusie. Dopiero teraz Sobór może wskazać właściwy i
specyficzny sens wezwania, które Bóg kieruje do świeckich. Otóż
nie muszą się oni wyrzekać swojego miejsca w świecie. „Bracia —
mówi Paweł apostoł — niech przeto każdy trwa u Boga w takim
stanie, w jakim został powołany” (1 Kor 7, 24).
(…)Ewangeliczne obrazy soli, światła i zaczynu, które odnoszą
się do wszystkich bez różnicy uczniów Jezusa, w zastosowaniu do
świeckich nabierają swoistej wymowy. Znamienne bowiem jest to, że
doskonale się w nich wyraża nie tylko głębokie zakorzenienie i
pełne uczestnictwo świeckich w życiu naszego globu, świata i
ludzkiej wspólnoty, ale także, i przede wszystkim, nowość i
oryginalność tego zakorzenienia oraz uczestnictwa, mające na celu
upowszechnienie zbawczej Ewangelii”.
K-ł
jako Misterium, Communio, misio.
2.Kim
świecki jest w K-le?
Def. Negatywne. Świecki to nie hierarchia i zakony. Przez Chrzest
włączony w Lud Boży. Stąd uczestniczy w potrójnej misji Chr.
Działalność świeckich jest zakorzeniona w świecie. Są w świecie
i od wewnątrz konsekrują świat. Świeccy mają działać wspólnie.
3.
Elementy świeckości:
-Zjednoczenie
z Chr. przez Chrzest
-Kapłaństwo
wspólne
-
Miłość(motywacja służby).
-
Konkretna działalność K-ła(W niektórych K-łach misyjnych
świeccy działają jako katecheci).
-Świeccy
są na służbie K-ła. Służebność. Ważna
jest współpraca świeckich i duchownych. W parafii jest miejsce
gdzie się skupia praca świeckich i duchownych.
Jeszce
nie do wszystkich dotarła świadomość świeckich czyli
odpowiedzialność za K-ł.
-Świeccy
mają
się zrzeszać, razem apostołować. Eklezjologia Komunii.
-Ruchy
mają przekazywać pełny depozyt wiary.
-Dążyć
do jedności z hierarchią.
-Celem
Ruchów jest nowa ewangelizacja, Cele apostolskie związane z
praktyką, nie górnolotnie.
-Ruchy
maja być na służbie K-ła lokalnego.
5.
Zadania świeckich
1.Ruchy
Świecie żyją Ewangelią
2.Troska
o odnowę duchową, nie chodzi o formalizm
3.Są
szkołą kształtowania sumienia (dziś postmodernizm zniszczył
obiektywizm)
4.
K-ł jest Wspólnotą i stąd wynika wspólna odpowiedzialność za
K-ł.
5.
Ruchy nie są poza K-łem, ale w K-le, na służbie.
Świeccy
mają uzupełniać duchownych nie zastępować.
6.
Ważne wnioski:
-Ruch
oazowy tworzył animatorów. Dzięki temu mogła być formacja ciągła
cały rok.
-Neokatechumenat
trochę się izoluje.
-Jeśli
Kościół(hierarchia) znajdzie swoja tożsamość w jakimś Ruchu
jest dobrze.
-
Bardzo ważna: Rola Formacji i rola animatora w Ruchu.!!!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Odpowiedź
na pytania:1. Kim są świeccy w Kościele?
2.
Jakie jest ich zadanie?
3.
Co to jest kapłaństwo wspólne?
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Znaczenie
nowej ewangelizacji dla odnowy współczesnego świata5
Wstęp:
I.
Przemiany we współczesnym świecie:
JP
II i Benedykt XVI mówią o tym że dziś toczy się walka o dusze
ludzkie.
-
Świat pędzi
-kryzys
rodziny
II.
Benedykt XVI powiedział na zakończenie synodu o nowej
ewangelizacji:
„Nowa
ewangelizacja dotyczy całego życia Kościoła. Odnosi się ona w
pierwszym rzędzie do duszpasterstwa zwyczajnego, które w większym
stopniu powinno być ożywiane ogniem Ducha, aby rozpalić serca
wierzących, którzy regularnie uczestniczą w życiu wspólnoty
katolickiej, gromadząc się w Dzień Pański, by karmić się Słowem
Bożym i Chlebem życia wiecznego” – wskazał Benedykt XVI.
Ojciec Święty
podkreślił w tym kontekście trzy najważniejsze wskazania,
które wyłaniają się z dyskusji synodalnych. Pierwsze
dotyczy sakramentów chrześcijańskiego wtajemniczenia.
Podkreślono m.in. potrzebę odpowiedniej katechezy przygotowawczej
do Chrztu, Bierzmowania i Eucharystii, a także znaczenie sakramentu
Pokuty jako źródła Bożego miłosierdzia.
Drugie wskazanie
dotyczy misji ad gentes.
Zadaniem Kościoła wciąż pozostaje głoszenie orędzia o zbawieniu
wszystkim, którzy do tej pory nie poznali Jezusa Chrystusa, co
odnosi się wciąż do wielu miejsc, zwłaszcza w Afryce, Azji i
Oceanii.
Trzeci
aspekt dotyczy ochrzczonych, którzy nie żyją jednak zgodnie z
wymogami Chrztu.
Takich ludzi jest wielu na wszystkich kontynentach, zwłaszcza w
krajach najbardziej zlaicyzowanych. Oprócz tradycyjnych metod
duszpasterskich Kościół powinien zatem, wciąż proponując prawdę
Chrystusa w postawie dialogu i przyjaźni, posługiwać się także
nowymi metodami, używając języka dostosowanego do różnych kultur
świata. (RV)
Synod
o NE szczególnie wyakcentował:
- Problem katechizacji do sakramentów (solidność formacji). 1 tor nowej Ewangelizacji= solidna formacja
- Misja ad gentes, to drugi tor nowej ewangelizacji
- Nowa Ewangelizacja dotyczy tych, którzy słyszeli, o Chr. a pogubili się. Dlatego należy zwrócić się do tych co odeszli od Chrystusa lub go poszukują. K-ł niech stosuje nowy język. Bartymeusz został uzdrowiony ze ślepoty i z nędzy, w która popadł.
III.
Nowe formy ewangelizacji
Dziś
tym którzy odeszli od Boga potrzeba dać doświadczenie Boga
(Świadectwo).
-radość
chrześcijanina
-entuzjazm
wiary(pasja)
-odwaga
(pustynia w mieście, ewangelizacja wielkich miast).
Zakończył
się czas oczekiwania, potrzeba iść na misję(czas
by wyruszyć w drogę, Benedykt
XVI ).
-nowy
język
-dobre
przeżycie liturgii.
IV.
Nowa Ewangelizacja zaczynamy od siebie,(autoewangelizacja). Przed
nową ewangelizacją jest autoewangelizacja.
-Biblia
będzie mnie uczyć żyć i umierać. (Por. R. Branszteter).
-Wat
II. W KDK mówi o odczytywaniu znaków czasu.
-ewangelizator ma
być świadomy do kogo mówi.
- Rodzina (FC i List do rodzin). R jest podmiotem i przedmiotem NE.
-Cztery
zadania rodziny zob. FC
1.1.
Wzajemna miłość. Rozbudzanie wzajemnej miłości pomiędzy sobą
1.2.
Służba życiu, otwartość na życie. Na seksualność potrzeba
spojrzeć od strony Boga, a nie od strony przyjemności.
1.3.Domowy
Kościół. Gdzie się zaczyna on. Liturgia w domu.
1.4.
Służba społeczeństwu. Słowo patriotyzm, historia Polski,
solidność pracy.
Rodzina,
która żyje Ewangelią ewangelizuje. Benedykt XVI w Verbum
Domini
mówi o rozważaniu Ew. Lectio
divina.
- Młodzież
JPII
i Benedykt XVI prowadzą Światowe Dni Młodzieży, aby ewangelizować
młodzież.
Zob.
Hasła Światowych dni młodzieży. Np. w Madrycie mówił do młodych
aby poczuli się Kościołem.
Chodzi
o radosne świadectwo. Przestańcie narzekać i zacznijcie coś
robić.
- Edukacja
(wychowanie,
katechizacja, umisyjnienie, środki masowego przekazu)
- Szkoły
podstawowe, średnie, duszp. akademickie.
- Praca zawodowa
-Przypominać
Katolicką Naukę Społeczną w K-le.
-Sprawa
solidarności, wrażliwość
- Kultura
-
Ona rozwija czł. umacnia, dobry film, teatr, kultura na co dzień.
-
ona decyduje na jakości czl. Czy jestem pasożytem w społeczeństwie,
czy coś daję?
-
Rola Uniwersytetów Katolickich (one tworzą kulturę)
-
JPII mówił, że kultura tworzy czł.
-4
zadania kultury, co robić z dziedzictwem kultury:
1.Przyjąć
2.Skorygować
3.rozwijać
4.przekazać
(następnemu pokoleniu)
-Dziś
Boga się spycha na margines i wszelkie dziedzictwo kultury.
Gwarantem prawdziwej kultury jest obecność w niej Boga.
-aksjologiczny
wymiar kultury (kultura życia i śmierci).
-Dziś
wkrada się do kultury postmodernizm, gdzie w centrum nie są prawa
obiektywne, lecz egoizm(nie Bóg i Jego zasady i wartości są ważne,
lecz ja).
-NE
ma przenikać każdą kulturę nauczał JPII.
Zob.
JPII, List
do Artystów. Sztuka
też tworzy kulturę.
6. Media
-One są pierwszą
władzą. Mają być narzędziem ewangelizacji.
-Zob. Orędzia na
Światowy dzień środków masowego przekazu.
- Internet
-daje wiedzę, ma
służyć ewangelizacji
-podzielić się
referatem
- Życie społeczno-polityczne
Papieże Jan XXIII,
Paweł VI, Jan Pawł II w swoich dokumentach wyraźnie mówili o
zaangażowaniu świeckich w Zycie społeczne i polityczne. (Por. OA
49;EN 70; CL 23). Polityka to : służba
człowiekowi w ramach dobra wszystkich8.
- Ekumenizm9
-nie można kosztem
prawdy uprawiać ekumenizmu
-dialog
międzyreligijny.
9. Migracja i
emigracja miejscem ewangelizacji
10. Ruchy i
Stowarzyszenia Ewangelizacyjne
-mają ewangelizować
-Szkoły Nowej
Ewangelizacji w Polsce jest ponad 100. Mają swój program. I tam
jest młodzież.
11. Parafia
-To szczególne
miejsce NE
Benedykt XVI wydał
na koniec dokument dla duchowieństwa prosząc, aby nie zaniedbywać
pobożności ludowej.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Odpowiedź na
pytania: 1. Co wyakcentował szczególnie Synod o Nowej
Ewangelizacji?
2.
Co to jest Nowa Ewangelizacja?
3.
Wymień według Ciebie najważniejsze areopagi NE?
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
1
ks. Cz.
Parzyszek ,Ruchy
i Stowarzyszenia świeckich w Kościele;
Leksykon Ruchów: kard. Jf. Razinger
Raport o stanie wiary.
2
Ruch to
społeczność o różnym charakterze, o formach zmiennych , ma
świadectwo twórczego i ożywczego działania Ducha. św. to
konkretna rzeczywistość k-lna, którego uczestnikami są
przeważnie świeccy, ma program wiary, ruch ma duchowość i daje
świadectwo w świecie, posiada charyzmat założyciela.
3
KK 31.
Pod
nazwą świeckich rozumie się
tutaj wszystkich wiernych chrześcijan nie będących członkami
stanu kapłańskiego i stanu zakonnego prawnie ustanowionego w
Kościele, mianowicie wiernych chrześcijan, którzy jako wcieleni
przez chrzest w Chrystusa, ustanowieni jako Lud Boży i uczynieni na
swój sposób uczestnikami kapłańskiego, prorockiego i
królewskiego urzędu Chrystusowego, ze swej strony sprawują
właściwe całemu ludowi chrześcijańskiemu posłannictwo w
Kościele i w świecie.
Właściwością
specyficzną laików jest ich charakter świecki.
Choć bowiem członkowie stanu kapłańskiego mogą czasem zajmować
się sprawami świeckimi, wykonując nawet świeckie zawody, to z
tytułu swego wyjątkowego powołania w sposób szczególny i
niejako zawodowo przeznaczeni są do służby świętej, zakonnicy
znów przez swój sposób życia dają wspaniałe i zaszczytne
świadectwo temu, iż świat nie może się przemienić i ofiarować
się Bogu bez ducha ewangelicznych błogosławieństw. Natomiast
zdaniem ludzi świeckich, z tytułu właściwego im powołania, jest
szukać Królestwa Bożego zajmując się sprawami świeckimi i
kierując nimi po myśli Bożej. Żyją oni w świecie, to znaczy
pośród wszystkich razem i poszczególnych spraw i obowiązków
świata, i w zwyczajnych warunkach życia rodzinnego i społecznego,
z których niejako utkana jest ich egzystencja. Tam ich Bóg
powołuje, aby wykonując właściwe sobie zadania, kierowani duchem
ewangelicznym przyczyniali się do uświęcenia świata na kształt
zaczynu, od wewnątrz niejako, i w ten sposób przykładem zwłaszcza
swego życia promieniując wiarą, nadzieją i miłością,
ukazywali innym Chrystusa.
Szczególnym
więc ich zadaniem jest tak rozświetlać wszystkie sprawy doczesne,
z którymi ściśle są związani, i tak nimi kierować, aby się
ustawicznie dokonywały i rozwijały po myśli Chrystusa i aby
służyły chwale Stworzyciela i Odkupiciela.
4ChL9;
ChL15
5
Zob. Cz. Parzyszek, Znaczenie
nowej ewangelizacji dla odnowy współczesnego świata,
Żąbki 2012; Zob. Paweł VI,
Ewangelii
nuntiandi
6
Wykład 07.05.2013 r. por. Cz. Parzyszek, Nowa
Ewangelizacja- drogą Kościoła do nadziei,Ząbki,2010
s.337-381.
7
Nowa ewangelizacja
8
Cytat za: J. Pestka, Tożsamość chrześcijańska wobec przemian
współczesnego świata, AK 479(1989), s.87.
9
Ten termin dotyczy tylko K-ła Katolickiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz