Orędzie Matki Bożej przekazane przez Ivana z 24 czerwca 2013

Orędzie Matki Bożej przekazane przez Ivana z 24 czerwca 2013

„Drogie dzieci, przychodzę do was radosna i z radością pragnę wezwać was, abyście przyjęli moje orędzia i według nich żyli. Drogie dzieci, pragnę zrealizować z wami projekty, które mam wobec świata i Kościoła. W szczególny sposób wzywam was dzisiaj, abyście odnowili moje orędzia i według nich żyli. Na początku przedstawiłam się jako Królowa Pokoju, dzisiaj w szczególny sposób wzywam was do modlitwy o pokój: o pokój w sercach ludzi, o pokój w waszych sercach, gdyż pokój z waszych serc pochodzi. Drogie dzieci, Wasza Matka modli za was wszystkich. Wasza Matka kocha was wszystkich matczyną miłością i wstawia się za wami u swojego Syna. Drogie dzieci dzisiaj również pragnę wam powiedzieć, dziękuję: dziękuję, że mnie przyjęliście, że nadal przyjmujecie moje orędzia i według nich żyjecie.”

„Synod zalecił «pomaganie wiernym we właściwym rozróżnianiu słowa Bożego i objawień prywatnych», których rolą „nie jest (…) „uzupełnianie” ostatecznego Objawienia Chrystusa, lecz pomaganie w pełniejszym przeżywaniu go w jakiejś epoce historycznej”. Wartość objawień prywatnych różni się zasadniczo od jedynego Objawienia publicznego: to ostatnie wymaga naszej wiary; w nim bowiem ludzkimi słowami i za pośrednictwem żywej wspólnoty Kościoła przemawia do nas sam Bóg. Kryterium prawdziwości objawienia prywatnego jest jego ukierunkowanie ku samemu Chrystusowi. Jeśli oddala nas ono od Niego, z pewnością nie pochodzi od Ducha Świętego, który jest naszym przewodnikiem po Ewangelii, a nie poza nią. Objawienie prywatne wspomaga wiarę i jest wiarygodne właśnie przez to, że odsyła do jedynego Objawienia publicznego. Stąd kościelna aprobata objawienia prywatnego zasadniczo mówi, że dane przesłanie nie zawiera treści sprzecznych z wiarą i dobrymi obyczajami; wolno je ogłosić, a wierni mogą przyjąć je w roztropny sposób. Objawienie prywatne może wnieść nowe aspekty, przyczynić się do powstania nowych form pobożności lub do pogłębienia już istniejących. Może mieć ono pewien charakter prorocki (por. 1 Tes 5, 19-21) i skutecznie pomagać w lepszym rozumieniu i przeżywaniu Ewangelii w obecnej epoce; dlatego nie należy go lekceważyć. Jest to pomoc, którą otrzymujemy, ale nie mamy obowiązku z niej korzystać. W każdym razie musi ono być pokarmem dla wiary, nadziei i miłości, które są dla każdego niezmienną drogą zbawienia”.

Benedykt XVI, papież

Nie jest naszą intencją autorytatywne orzekanie o prawdziwości i autentyczności objawień w Medjugorje. To bowiem należy do kompetencji władz kościelnych. Tę samą ostrożność, ale bez nieuzasadnionego uprzedzenia, pragniemy zachować również w odniesieniu do orędzi. Decyzja władz kościelnych jaka w przyszłości nastąpi będzie decyzją obowiązującą nas wszystkich której się podporządkujemy.