środa, 14 sierpnia 2013

Objawienie Matki Bożej Marii, 5 sierpnia 2013, Medziugorje

Widząca Marija Pavlović-Lunetti miała objawienie Matki Bożej przed kaplicą, która znajduje się obok jej domu w Medziugorje. Po objawieniu Marija powiedziała w języku chorwackim: „W momencie objawienia, kiedy Matka Boża ukazała się, poleciłam nas wszystkich, nasze intencje. Matka Boża modliła się nad nami i wszystkich nas pobłogosławiła” Na zakończenie kapłani udzielili błogosławieństwa zebranym pielgrzymom. W związku z tym, że to objawienie było 5 sierpnia, w urodziny Matki Bożej, pielgrzymi włoscy spontanicznie zaśpiewali „Tanti auguri a te, tanti auguri a te, tanti auguri cara Gospa…” (Wszystkiego najlepszego, wszystkiego najlepszego, wszystkiego najlepszego droga Gospa*) 

*Gospa – w języku chorwackim Pani, Najświętsza Maryja Panna

http://medziugorje.blogspot.com/

„Synod zalecił «pomaganie wiernym we właściwym rozróżnianiu słowa Bożego i objawień prywatnych», których rolą „nie jest (…) „uzupełnianie” ostatecznego Objawienia Chrystusa, lecz pomaganie w pełniejszym przeżywaniu go w jakiejś epoce historycznej”. Wartość objawień prywatnych różni się zasadniczo od jedynego Objawienia publicznego: to ostatnie wymaga naszej wiary; w nim bowiem ludzkimi słowami i za pośrednictwem żywej wspólnoty Kościoła przemawia do nas sam Bóg. Kryterium prawdziwości objawienia prywatnego jest jego ukierunkowanie ku samemu Chrystusowi. Jeśli oddala nas ono od Niego, z pewnością nie pochodzi od Ducha Świętego, który jest naszym przewodnikiem po Ewangelii, a nie poza nią. Objawienie prywatne wspomaga wiarę i jest wiarygodne właśnie przez to, że odsyła do jedynego Objawienia publicznego. Stąd kościelna aprobata objawienia prywatnego zasadniczo mówi, że dane przesłanie nie zawiera treści sprzecznych z wiarą i dobrymi obyczajami; wolno je ogłosić, a wierni mogą przyjąć je w roztropny sposób. Objawienie prywatne może wnieść nowe aspekty, przyczynić się do powstania nowych form pobożności lub do pogłębienia już istniejących. Może mieć ono pewien charakter prorocki (por. 1 Tes 5, 19-21) i skutecznie pomagać w lepszym rozumieniu i przeżywaniu Ewangelii w obecnej epoce; dlatego nie należy go lekceważyć. Jest to pomoc, którą otrzymujemy, ale nie mamy obowiązku z niej korzystać. W każdym razie musi ono być pokarmem dla wiary, nadziei i miłości, które są dla każdego niezmienną drogą zbawienia”.
Benedykt XVI, papież
Nie jest naszą intencją autorytatywne orzekanie o prawdziwości i autentyczności objawień w Medjugorje. To bowiem należy do kompetencji władz kościelnych. Tę samą ostrożność, ale bez nieuzasadnionego uprzedzenia, pragniemy zachować również w odniesieniu do orędzi. Decyzja władz kościelnych jaka w przyszłości nastąpi będzie decyzją obowiązującą nas wszystkich której się podporządkujemy.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz