Drogie Dzieci,
moje macierzyńskie Serce płacze, gdy widzę to, co czynią moje dzieci. Mnożą się grzechy, czystość duszy jest coraz mniej ważna. Mój Syn zostaje zapomniany i coraz mniej adorowany, a moje dzieci są prześladowane. Dlatego Wy, Moje Dzieci, Apostołowie Mojej Miłości, duszą i sercem wzywajcie imienia Mojego Syna: On będzie miał dla Was Słowa Światła. On się Wam ukazuje, łamie z Wami Chleb i daje Wam Słowa Miłości, abyście je przekształcali w uczynki miłosierdzia i tak byli świadkami Prawdy. Dlatego, Moje Dzieci, nie lękajcie się! Pozwólcie, aby Mój Syn był w Was. On posłuży się Wami do objęcia troską dusz zranionych i nawrócenia zagubionych. Dlatego, Moje Dzieci, wróćcie do modlitwy różańcowej. Odmawiajcie ją z uczuciami dobroci, ofiary i miłosierdzia. Módlcie się nie tylko słowami, ale uczynkami miłosierdzia. Módlcie się z miłością do wszystkich ludzi. Mój Syn uszlachetnił miłość poprzez Ofiarę. Dlatego żyjcie z Nim, aby mieć siłę i nadzieję, aby mieć miłość, która jest życiem i która prowadzi do życia wiecznego. Za pośrednictwem Miłości Bożej także Ja jestem z Wami i prowadzę Was z macierzyńską miłością. Dziękuję Wam!
„Synod zalecił «pomaganie wiernym we właściwym rozróżnianiu słowa Bożego i objawień prywatnych», których rolą „nie jest (…) „uzupełnianie” ostatecznego Objawienia Chrystusa, lecz pomaganie w pełniejszym przeżywaniu go w jakiejś epoce historycznej”. Wartość objawień prywatnych różni się zasadniczo od jedynego Objawienia publicznego: to ostatnie wymaga naszej wiary; w nim bowiem ludzkimi słowami i za pośrednictwem żywej wspólnoty Kościoła przemawia do nas sam Bóg. Kryterium prawdziwości objawienia prywatnego jest jego ukierunkowanie ku samemu Chrystusowi. Jeśli oddala nas ono od Niego, z pewnością nie pochodzi od Ducha Świętego, który jest naszym przewodnikiem po Ewangelii, a nie poza nią. Objawienie prywatne wspomaga wiarę i jest wiarygodne właśnie przez to, że odsyła do jedynego Objawienia publicznego. Stąd kościelna aprobata objawienia prywatnego zasadniczo mówi, że dane przesłanie nie zawiera treści sprzecznych z wiarą i dobrymi obyczajami; wolno je ogłosić, a wierni mogą przyjąć je w roztropny sposób. Objawienie prywatne może wnieść nowe aspekty, przyczynić się do powstania nowych form pobożności lub do pogłębienia już istniejących. Może mieć ono pewien charakter prorocki (por. 1 Tes 5, 19-21) i skutecznie pomagać w lepszym rozumieniu i przeżywaniu Ewangelii w obecnej epoce; dlatego nie należy go lekceważyć. Jest to pomoc, którą otrzymujemy, ale nie mamy obowiązku z niej korzystać. W każdym razie musi ono być pokarmem dla wiary, nadziei i miłości, które są dla każdego niezmienną drogą zbawienia”.
Benedykt XVI, papież
Nie jest naszą intencją autorytatywne orzekanie o prawdziwości i autentyczności objawień w Medjugorie. To bowiem należy do kompetencji władz kościelnych. Tę samą ostrożność, ale bez nieuzasadnionego uprzedzenia, pragniemy zachować również w odniesieniu do orędzi. Decyzja władz kościelnych jaka w przyszłości nastąpi będzie decyzją obowiązującą nas wszystkich której się podporządkujemy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz