Siódma rocznica śmierci błogosławionego Jana Pawła II

Jan Paweł II zmarł w sobotę o godzinie 21.37. Wiadomość o Jego śmierci ogłosił 60 tysiącom ludzi na Placu świętego Piotra substytut watykańskiego sekretarza stanu arcybiskup Leonardo Sandri.
O godzinie 21.37 nasz Ojciec Święty powrócił do domu Ojca – powiedział arcybiskup Sandri przez łzy.


Jan Paweł II kochał ludzi całego świata, jednakże najbardziej umiłował swoją Ojczyznę Polskę. Przejawiał szczególną troskę o nią. Jak dobry ojciec zostawił po sobie słowa przestrogi, ponieważ dobrze wiedział, że dzieci czasami idą swoją drogą ale ta droga nie zawsze jest dobra. Wsłuchajmy się jeszcze raz w słowa papieża kierowane do nas:

Nie publikowany wiersz bł. Jana Pawła II “Do sosny polskiej”

Sosna została przywieziona i ofiarowana Papieżowi przez pielgrzymkę górali z Zakopanego i posadzona w ogrodzie Watykańskim, gdzie uschła.
Prymas Glemp przywiózł ten wiersz z ostatniej wizyty u Papieża

Do sosny polskiej

Gdzie winnice, gdzie wonne pomarańcze rosną, 
Ty domowy mój prostaku, zakopiańska sosno 
Od matki i sióstr oderwana rodu 
Stoisz sieroto pośród cudzego ogrodu.

Jakże tu miłym jesteś gościem memu oku 
Bowiem oboje doświadczamy jednego wyroku 
I mnie także pielgrzymka wyniosła daleka, 
I mnie w cudzej ziemi czas życia ucieka.

Czemuś, choć cię starania cudze otoczyły 
Nie rozwinęła wzrostu, utraciła siły? 
Masz tu wcześniej i słońce i rosy wiośniane 
A przecież twe gałązki bledną pochylone

Więdniesz 
Usychasz smutna wśród kwitnącej płaszczyzny 
I nie ma dla ciebie życia, bo nie ma OJCZYZNY 
Drzewo wierne!

Nie zniesiesz wygnania, tęsknoty 
Jeszcze trochę jesiennej i zimowej słoty 
A padniesz martwa! 
Obca ziemia cię pogrzebie 
Drzewo moje, 
Czy będę szczęśliwszy od ciebie?

Jan Paweł II