Dobra Nowina: maja 2013

Zapraszamy wszystkich na dzień skupienia

Grupy Modlitewnej Dobra Nowina

w Swarzewie

w Dzień Dziecka :-) .... Bożego Dziecka

01.06.2013

Spotykamy się o godz. 9.00
u Misjonarzy Krwi Chrystusa w Swarzewie

"Wiara, a powołanie świeckich w Kościele"

w programie:

- wspólna modlitwa

- konferencje

- wspólna msza święta
- indywidualna Adoracja

- zastanowimy się co dalej...?

- wspólny posiłek

zakończymy Apelem Jasnogórskim o 21.00

Ofiara za obiad i kolację

Zapraszamy wszystkich !

Masz ochotę dobrze spędzić czas - przyjedź!

Tematy konferencji:

ks. Bogusław Witkowski , cpps

Ruchy Kościelne i ich teologiczne umiejscowienie^¹.

Skróty:

AK- Ateneum Kapłańskie, Włocławek 1909-

ChL- Christifideles laici, adhortacja posynodalna Jana Pawła II o powołaniu i misji świeckich w Kościele i świecie 30.12.1988)

EN- Evangelii nuntiandi, adhortacja apostolska pp. Pawła VI o ewangelizacji w świecie współczesnym (8.12.1975)

FC- Familiaris Consortio, adhortacja apostolska Jana Pawła II (1981)

JPII- Jan Pawł II

KK- Sobór Watykański II, Konstytucja dogmatyczna o Kościele, Lumen gentium

LG- Lumen gentium

NE- Nowa Ewangelizacja

OA- Octogesima adveniens, List apostolski Pawła VI z okazji 80 rocznicy ogłoszenia encykliki „Rerum novarum” (1971).

VAT II- Sobór Watykański II, rozpoczął się w 1962 r.

Wstęp.

Ruch ^²=Prąd=Inicjatywa .W 19 w. były pewne prądy lub inicjatywy zbierania np. podpisów. I takie działania nazywano ruchem.

I. 1- wsza teza. Wszelkie Ruchy to dzieło Ducha św.

II. 2- ga teza. Jest nowa wiosna Ruchów i Stowarzyszeń Kościelnych. Jest to bogactwo w Kościele.

III. 1-wsza zasada towarzysząca wszystkim ruchom. Głębsze dążenie do świętości .(5 rodz. LG).

a. U podstaw Założycieli ruchów nie jest założenie czegoś co jest skostniałe.

b. Pojawiają się w określonym momencie historii K-ła i jako odpowiedź na znaki czasu.

IV. Kryteria Ruchów Kościelnych (Co stanowi, że ruch jest ruchem?)

1.Zasadnicze kryterium. Zakorzenienie w Wierze Apostołów (K-ła)

2.Pragnienie życia apostolskiego(podjecie konkretnych zadań(odbicie wiary w działaniu)

3.Głoszenie Słowa Bożego(nowa ewangelizacja)

4. Miłość do K-ła, nie walka , konkurencja ,nienawiść np. sekty.

5.Współpraca z innymi ruchami. Jest pokusa absolutyzowania swojego ruchu.

6.Współpraca z K-łem lokalnym (parafią).

Hierarchia powinna zawsze nadsłuchiwać co jest ważne w danym ruchu, nie od razu negować, ale dodawać ducha. Zob. ChL (Chrystifidelis Laici)

V. Wg teologów są 4 elementy tworzące ruchy kościelne (Odnieść do nas ?).

Szczególny Charyzmat założycielski dar dla wspólnoty. Nie jest to osobisty dar. Jest to nowy sposób rozumienia Ewangelii i życia nią. Zob. Chiara Lubich. Dynamizm Założyciela.
Osoba Założyciela. Spotkanie z założycielem wyzwala nowe siły życia Ewangelią. Sposób myślenia. Widzenia metod ewangelizacji. Potrafi nadać sposoby formacji. Założyciel ma coś z ojcostwa i macierzyństwa.
Wymiar wspólnotowy działania. Nie chodzi o grupę ludzi adorujących siebie (chodzi o obecność Chrystusa pomiędzy nami).
Szczególna relacja z papieżem. (Wymiar eklezjalny). Zrozumienie, że np. cele diecezjalne są ważniejsze od celów np. własnego ruchu. Uznanie eklezjalności.

VI. Inne kryteria Ruchów:

1. Założyciele i ruchy mają prowadzić do zakorzenienia w wierze Kła. Ma to być proces, nie Jednorazowa sprawa.

2. Członkowie ruchów zawsze bazują na powołaniu Sakramentu Chrztu św. Ruchy rozwijają to powołanie. Chęć naśladowania Chr. i świadectwo o Nim, w ruchach to element b. istotny.

3. Wielkie znaczenie formacji. Jasne wytyczne i czas na dojrzewanie w tym. Formacja wstępna, zaawansowana i ciągła. (Spotkania Słowo Życia i Adoracje)

a. Formacja intelektualna (Konferencje)

b. Formacja Ludzka( Życie Słowem Życia)  bycie człowiekiem.

c. Formacja duchowa (dni skupienia, rekolekcje)  bycie Chrześcijaninem

d. Formacja pastoralna. Chodzi o to jak Ewangelię i nauczanie Kościoła wprowadzić w życie? (Nasza ewangelizacja indywidualna i wspólnotowa)  świadectwo życia, misje, Adoracje,

4. Element powszechności w ruchach. Powszechne głoszenie ewangelii, także dla niechrześcijan. Trzeba docenić olbrzymi potencjał ruchów, ale trzeba zauważyć dojrzewanie ruchów. Ruchy rozbijają skostnienie K-ła, dają nowy powiew Ducha św.

VII. 7 grzechów wspólnot

Nawracanie innych a nie siebie. Najpierw formacja osobista. Lekarstwo na ten grzech to nawrócenie samego siebie. Stawanie w prawdzie samemu przy współ. Łasi Bożej.
Rywalizacja, Lekarstwo to pokorna służba.
Brak szczerości, nie zauważanie kryzysów i problemów. Podejmowanie i rozwiązywanie konfliktów w Wspólnocie. Kryzys może prowadzić do odnowienia. Przejrzystość b. ważna. Nie bać się stawiania pytań(Dialog).
Szemranie za plecami. Zarówno b-pa, jak i członka ruchu. Lekarstwo to powiedzenie z miłością. Kanały podziemne nie prowadzące do rozwoju. Prawda powiedziana w miłości.
Niejasne zasady i polecenia. Brak komunikacji. Niech się ktoś domyśli. Jasność zasad i poleceń. W mętnej wodzie diabeł igra.
Zachowywanie urazów. Lekarstwo: Wybaczyć przed zachodem słońca.
Święty spokój. Lekarstwo to otwieranie się na innych, nie zrażanie się w porażkach. „Biada mi gdybym nie głosił Ewangelii”.

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Zadanie: Wymień 7 najważniejszych według ciebie kryteriów tworzących ruch kościelny?

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Świeccy

ChL9 świeccy: ”są oni pełnoprawnymi członkami Kościoła objętymi jego tajemnicą i obdarzonymi specyficznym powołaniem, którego celem w sposób szczególny jest „szukanie Królestwa Bożego zajmując się sprawami świeckimi i kierując nimi po myśli Bożej”¹⁴. „Pod nazwą świeckich — czytamy w Konstytucji Lumen gentium — rozumie się tutaj wszystkich wiernych chrześcijan nie będących członkami stanu kapłańskiego i stanu zakonnego prawnie ustanowionego w Kościele, mianowicie wiernych chrześcijan, którzy jako wcieleni przez chrzest w Chrystusa, ustanowieni jako Lud Boży i uczynieni na swój sposób uczestnikami kapłańskiego, prorockiego i królewskiego urzędu Chrystusowego, ze swej strony sprawują właściwe całemu ludowi chrześcijańskiemu posłannictwo w Kościele i w świecie”¹⁵.Już Pius XII powiedział, że „wierni, a ściślej świeccy, zajmują miejsce w pierwszych szeregach Kościoła. Dla nich Kościół stanowi życiową zasadę ludzkiej społeczności. Dlatego to oni, i przede wszystkim oni, winni uświadamiać sobie coraz wyraźniej nie tylko to, że należą do Kościoła, ale że sami są Kościołem, to znaczy wspólnotą wiernych żyjących na ziemi pod jednym przewodnictwem Papieża, oraz pozostających z nim w łączności Biskupów. Oni są Kościołem”¹⁶; ChL15 świeccy „żyją (...) w świecie, to znaczy pośród wszystkich razem i poszczególnych spraw i obowiązków świata, i w zwyczajnych warunkach życia rodzinnego i społecznego, z których niejako utkana jest ich egzystencja”³⁴. W tym świecie prowadzą też normalne życie, uczą się, pracują, utrzymują ze sobą różnorakie kontakty: przyjacielskie, społeczne, zawodowe, kulturalne itd. Sobór traktuje ich stan nie jako zwykły fakt, zewnętrzny i środowiskowy, ale jako rzeczywistość, która osiąga swój pełny sens w Jezusie Chrystusie³⁵. Co więcej, stwierdza, że samo Słowo Wcielone „zechciało być uczestnikiem ludzkiej społeczności. Jezus (...) uświęcał ludzkie związki, w pierwszym rzędzie rodzinne, z których powstają urządzenia społeczne. Zechciał prowadzić życie rzemieślnika, właściwe dla jego czasu i kraju”³⁶.W ten oto sposób „świat” staje się polem i narzędziem ludzi świeckich w realizacji ich chrześcijańskiego powołania, sam bowiem przeznaczony jest na to, by wysławiać Boga Ojca w Chrystusie. Dopiero teraz Sobór może wskazać właściwy i specyficzny sens wezwania, które Bóg kieruje do świeckich. Otóż nie muszą się oni wyrzekać swojego miejsca w świecie. „Bracia — mówi Paweł apostoł — niech przeto każdy trwa u Boga w takim stanie, w jakim został powołany” (1 Kor 7, 24). (…)Ewangeliczne obrazy soli, światła i zaczynu, które odnoszą się do wszystkich bez różnicy uczniów Jezusa, w zastosowaniu do świeckich nabierają swoistej wymowy. Znamienne bowiem jest to, że doskonale się w nich wyraża nie tylko głębokie zakorzenienie i pełne uczestnictwo świeckich w życiu naszego globu, świata i ludzkiej wspólnoty, ale także, i przede wszystkim, nowość i oryginalność tego zakorzenienia oraz uczestnictwa, mające na celu upowszechnienie zbawczej Ewangelii”.

1. VAT II przełom w roli Ruchów w K-le. Świeccy też są K-łem. Zob. dokumenty LG^³

K-ł jako Misterium, Communio, misio.

2.Kim świecki jest w K-le? Def. Negatywne. Świecki to nie hierarchia i zakony. Przez Chrzest włączony w Lud Boży. Stąd uczestniczy w potrójnej misji Chr. Działalność świeckich jest zakorzeniona w świecie. Są w świecie i od wewnątrz konsekrują świat. Świeccy mają działać wspólnie.

3. Elementy świeckości:

-Zjednoczenie z Chr. przez Chrzest

-Kapłaństwo wspólne

- Miłość(motywacja służby).

- Konkretna działalność K-ła(W niektórych K-łach misyjnych świeccy działają jako katecheci).

-Świeccy są na służbie K-ła. Służebność. Ważna jest współpraca świeckich i duchownych. W parafii jest miejsce gdzie się skupia praca świeckich i duchownych.

4. Świeccy w 20 lat po VAT II. Chistifideles Laici ^⁴Jan Paweł II.

Jeszce nie do wszystkich dotarła świadomość świeckich czyli odpowiedzialność za K-ł.

-Świeccy mają się zrzeszać, razem apostołować. Eklezjologia Komunii.

-Ruchy mają przekazywać pełny depozyt wiary.

-Dążyć do jedności z hierarchią.

-Celem Ruchów jest nowa ewangelizacja, Cele apostolskie związane z praktyką, nie górnolotnie.

-Ruchy maja być na służbie K-ła lokalnego.

5. Zadania świeckich

1.Ruchy Świecie żyją Ewangelią

2.Troska o odnowę duchową, nie chodzi o formalizm

3.Są szkołą kształtowania sumienia (dziś postmodernizm zniszczył obiektywizm)

4. K-ł jest Wspólnotą i stąd wynika wspólna odpowiedzialność za K-ł.

5. Ruchy nie są poza K-łem, ale w K-le, na służbie.

Świeccy mają uzupełniać duchownych nie zastępować.

6. Ważne wnioski:

-Ruch oazowy tworzył animatorów. Dzięki temu mogła być formacja ciągła cały rok.

-Neokatechumenat trochę się izoluje.

-Jeśli Kościół(hierarchia) znajdzie swoja tożsamość w jakimś Ruchu jest dobrze.

- Bardzo ważna: Rola Formacji i rola animatora w Ruchu.!!!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Odpowiedź na pytania:1. Kim są świeccy w Kościele?

2. Jakie jest ich zadanie?

3. Co to jest kapłaństwo wspólne?

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Znaczenie nowej ewangelizacji dla odnowy współczesnego świata^⁵

Wstęp:

I. Przemiany we współczesnym świecie:

JP II i Benedykt XVI mówią o tym że dziś toczy się walka o dusze ludzkie.

- Świat pędzi

-kryzys rodziny

II. Benedykt XVI powiedział na zakończenie synodu o nowej ewangelizacji:

„Nowa ewangelizacja dotyczy całego życia Kościoła. Odnosi się ona w pierwszym rzędzie do duszpasterstwa zwyczajnego, które w większym stopniu powinno być ożywiane ogniem Ducha, aby rozpalić serca wierzących, którzy regularnie uczestniczą w życiu wspólnoty katolickiej, gromadząc się w Dzień Pański, by karmić się Słowem Bożym i Chlebem życia wiecznego” – wskazał Benedykt XVI.

Ojciec Święty podkreślił w tym kontekście trzy najważniejsze wskazania, które wyłaniają się z dyskusji synodalnych. Pierwsze dotyczy sakramentów chrześcijańskiego wtajemniczenia. Podkreślono m.in. potrzebę odpowiedniej katechezy przygotowawczej do Chrztu, Bierzmowania i Eucharystii, a także znaczenie sakramentu Pokuty jako źródła Bożego miłosierdzia.

Drugie wskazanie dotyczy misji ad gentes. Zadaniem Kościoła wciąż pozostaje głoszenie orędzia o zbawieniu wszystkim, którzy do tej pory nie poznali Jezusa Chrystusa, co odnosi się wciąż do wielu miejsc, zwłaszcza w Afryce, Azji i Oceanii.

Trzeci aspekt dotyczy ochrzczonych, którzy nie żyją jednak zgodnie z wymogami Chrztu. Takich ludzi jest wielu na wszystkich kontynentach, zwłaszcza w krajach najbardziej zlaicyzowanych. Oprócz tradycyjnych metod duszpasterskich Kościół powinien zatem, wciąż proponując prawdę Chrystusa w postawie dialogu i przyjaźni, posługiwać się także nowymi metodami, używając języka dostosowanego do różnych kultur świata. (RV)

Synod o NE szczególnie wyakcentował:

Problem katechizacji do sakramentów (solidność formacji). 1 tor nowej Ewangelizacji= solidna formacja
Misja ad gentes, to drugi tor nowej ewangelizacji
Nowa Ewangelizacja dotyczy tych, którzy słyszeli, o Chr. a pogubili się. Dlatego należy zwrócić się do tych co odeszli od Chrystusa lub go poszukują. K-ł niech stosuje nowy język. Bartymeusz został uzdrowiony ze ślepoty i z nędzy, w która popadł.

III. Nowe formy ewangelizacji

Dziś tym którzy odeszli od Boga potrzeba dać doświadczenie Boga (Świadectwo).

-radość chrześcijanina

-entuzjazm wiary(pasja)

-odwaga (pustynia w mieście, ewangelizacja wielkich miast).

Zakończył się czas oczekiwania, potrzeba iść na misję(czas by wyruszyć w drogę, Benedykt XVI ).

-nowy język

-dobre przeżycie liturgii.

IV. Nowa Ewangelizacja zaczynamy od siebie,(autoewangelizacja). Przed nową ewangelizacją jest autoewangelizacja.

-Biblia będzie mnie uczyć żyć i umierać. (Por. R. Branszteter).

-Wat II. W KDK mówi o odczytywaniu znaków czasu.

-ewangelizator ma być świadomy do kogo mówi.

Areopagi NE^⁶:

Rodzina (FC i List do rodzin). R jest podmiotem i przedmiotem NE.

-Cztery zadania rodziny zob. FC

1.1. Wzajemna miłość. Rozbudzanie wzajemnej miłości pomiędzy sobą

1.2. Służba życiu, otwartość na życie. Na seksualność potrzeba spojrzeć od strony Boga, a nie od strony przyjemności.

1.3.Domowy Kościół. Gdzie się zaczyna on. Liturgia w domu.

1.4. Służba społeczeństwu. Słowo patriotyzm, historia Polski, solidność pracy.

Rodzina, która żyje Ewangelią ewangelizuje. Benedykt XVI w Verbum Domini mówi o rozważaniu Ew. Lectio divina.

Młodzież

JPII i Benedykt XVI prowadzą Światowe Dni Młodzieży, aby ewangelizować młodzież.

Zob. Hasła Światowych dni młodzieży. Np. w Madrycie mówił do młodych aby poczuli się Kościołem.

Chodzi o radosne świadectwo. Przestańcie narzekać i zacznijcie coś robić.

Edukacja

(wychowanie, katechizacja, umisyjnienie, środki masowego przekazu)

- Szkoły podstawowe, średnie, duszp. akademickie.

Praca zawodowa

-Przypominać Katolicką Naukę Społeczną w K-le.

-Sprawa solidarności, wrażliwość

Kultura

- Ona rozwija czł. umacnia, dobry film, teatr, kultura na co dzień.

- ona decyduje na jakości czl. Czy jestem pasożytem w społeczeństwie, czy coś daję?

- NE^⁷ odnawia kulturę

- Rola Uniwersytetów Katolickich (one tworzą kulturę)

- JPII mówił, że kultura tworzy czł.

-4 zadania kultury, co robić z dziedzictwem kultury:

1.Przyjąć

2.Skorygować

3.rozwijać

4.przekazać (następnemu pokoleniu)

-Dziś Boga się spycha na margines i wszelkie dziedzictwo kultury. Gwarantem prawdziwej kultury jest obecność w niej Boga.

-aksjologiczny wymiar kultury (kultura życia i śmierci).

-Dziś wkrada się do kultury postmodernizm, gdzie w centrum nie są prawa obiektywne, lecz egoizm(nie Bóg i Jego zasady i wartości są ważne, lecz ja).

-NE ma przenikać każdą kulturę nauczał JPII.

Zob. JPII, List do Artystów. Sztuka też tworzy kulturę.

6. Media

-One są pierwszą władzą. Mają być narzędziem ewangelizacji.

-Zob. Orędzia na Światowy dzień środków masowego przekazu.

Internet

-daje wiedzę, ma służyć ewangelizacji

-podzielić się referatem

Życie społeczno-polityczne

Papieże Jan XXIII, Paweł VI, Jan Pawł II w swoich dokumentach wyraźnie mówili o zaangażowaniu świeckich w Zycie społeczne i polityczne. (Por. OA 49;EN 70; CL 23). Polityka to : służba człowiekowi w ramach dobra wszystkich^⁸.

Ekumenizm^⁹

-nie można kosztem prawdy uprawiać ekumenizmu

-dialog międzyreligijny.

9. Migracja i emigracja miejscem ewangelizacji

10. Ruchy i Stowarzyszenia Ewangelizacyjne

-mają ewangelizować

-Szkoły Nowej Ewangelizacji w Polsce jest ponad 100. Mają swój program. I tam jest młodzież.

11. Parafia

-To szczególne miejsce NE

Benedykt XVI wydał na koniec dokument dla duchowieństwa prosząc, aby nie zaniedbywać pobożności ludowej.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Odpowiedź na pytania: 1. Co wyakcentował szczególnie Synod o Nowej Ewangelizacji?

2. Co to jest Nowa Ewangelizacja?

3. Wymień według Ciebie najważniejsze areopagi NE?

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

1 ks. Cz. Parzyszek ,Ruchy i Stowarzyszenia świeckich w Kościele; Leksykon Ruchów: kard. Jf. Razinger Raport o stanie wiary.

2 Ruch to społeczność o różnym charakterze, o formach zmiennych , ma świadectwo twórczego i ożywczego działania Ducha. św. to konkretna rzeczywistość k-lna, którego uczestnikami są przeważnie świeccy, ma program wiary, ruch ma duchowość i daje świadectwo w świecie, posiada charyzmat założyciela.

3 KK 31. Pod nazwą świeckich rozumie się tutaj wszystkich wiernych chrześcijan nie będących członkami stanu kapłańskiego i stanu zakonnego prawnie ustanowionego w Kościele, mianowicie wiernych chrześcijan, którzy jako wcieleni przez chrzest w Chrystusa, ustanowieni jako Lud Boży i uczynieni na swój sposób uczestnikami kapłańskiego, prorockiego i królewskiego urzędu Chrystusowego, ze swej strony sprawują właściwe całemu ludowi chrześcijańskiemu posłannictwo w Kościele i w świecie.

Właściwością specyficzną laików jest ich charakter świecki. Choć bowiem członkowie stanu kapłańskiego mogą czasem zajmować się sprawami świeckimi, wykonując nawet świeckie zawody, to z tytułu swego wyjątkowego powołania w sposób szczególny i niejako zawodowo przeznaczeni są do służby świętej, zakonnicy znów przez swój sposób życia dają wspaniałe i zaszczytne świadectwo temu, iż świat nie może się przemienić i ofiarować się Bogu bez ducha ewangelicznych błogosławieństw. Natomiast zdaniem ludzi świeckich, z tytułu właściwego im powołania, jest szukać Królestwa Bożego zajmując się sprawami świeckimi i kierując nimi po myśli Bożej. Żyją oni w świecie, to znaczy pośród wszystkich razem i poszczególnych spraw i obowiązków świata, i w zwyczajnych warunkach życia rodzinnego i społecznego, z których niejako utkana jest ich egzystencja. Tam ich Bóg powołuje, aby wykonując właściwe sobie zadania, kierowani duchem ewangelicznym przyczyniali się do uświęcenia świata na kształt zaczynu, od wewnątrz niejako, i w ten sposób przykładem zwłaszcza swego życia promieniując wiarą, nadzieją i miłością, ukazywali innym Chrystusa. Szczególnym więc ich zadaniem jest tak rozświetlać wszystkie sprawy doczesne, z którymi ściśle są związani, i tak nimi kierować, aby się ustawicznie dokonywały i rozwijały po myśli Chrystusa i aby służyły chwale Stworzyciela i Odkupiciela.

4ChL9; ChL15